Al van kinds af aan leren we ‘kindjes die vragen worden overgeslagen’. Het wordt ons met de paplepel ingegoten. Tot je ineens te horen krijgt dat ze je niet kunnen helpen als je geen hup vraagt. Dus hoe zit dat dan met die hulpvragen?

Of je wel of niet om hulp kunt vragen heeft vooral te maken met je opvoeding, persoonlijkheid en ervaringen. Heb jij negatieve ervaringen, kreeg je bijvoorbeeld te horen dat je dom was, werd je uitgelachen op school en ervoer je dat je vooral ‘nee’, kreeg als je hulp vroeg? Dan zal je het nu wel laten. Vroegen je ouders/verzorgers om hulp, denk je dat  je geen fouten mag maken of ben je ervan overtuigd dat anderen je zwak vinden en dat je zelf je problemen moet oplossen? Of vind jij misschien anderen zwak die om hulp vragen? Het zijn zomaar wat vragen die je jezelf mag stellen, alleen jij kan er antwoord op geven.

Ik vroeg ook niet om hulp, wat een belangrijke oorzaak was van mijn burn-out. Mijn grootste inzicht was wel dat ik vooral alles deed wat anderen van mij vroegen. Ik zei vrijwel altijd ‘ja’ op de hulpvraag van anderen. En een beetje arrogant misschien, maar ik dacht dat ik het ook allemaal wel kon. Ik was immers sterk, onafhankelijk en weet best veel van verschillende dingen. Dat was dan ook meteen het tweede inzicht. Ik dacht dat om hulp vragen zwak was, echter heb ik nooit gedacht dat de ander zwak was die mij om hulp vroeg. Het gaf me zelfs voldoening. Ik kon iets goeds doen met mijn kennis en expertise.

Of herken je dit, dat je de ander niet wilt belasten met jouw sores? Zo hebben mijn man ik eigenlijk nooit tijd gehad met z’n tweetjes vanaf het moment dat we kinderen kregen. Bij de eerste lukte dat nog wel, maar de tweede was een heerlijk, maar ook druk mannetje. Ik was, tot hij bijna 3 was, vrijwel iedere nacht wel twee keer ’s nachts met hem in de weer. En met een derde kind werd het alleen maar drukker. Dat wilden we een ander niet aandoen dus vroegen we geen oppas, we durfden de ander daar niet mee te belasten.

Om ons heen hoorden we vaak dat kinderen vrijwel wekelijks wel een keer bij opa en oma bleven slapen, dat ze een vast weekend in de maans samen hadden en stellen die op vakantie gingen zonder kind…Hoe dan? Ik vond dat echt heel stom en onverantwoordelijk, nu denk ik ‘wat goed!’, die tijd heb je echt nodig samen en opa en oma vinden het waarschijnlijk alleen maar leuk. Had ik er maar op kunnen vertrouwen dat de ander ook ‘ja’ kon zeggen. Ik had de keus bij hen kunnen laten. En als ze ‘nee’ zeggen, is dat dan tegen mij als persoon of tegen mijn verzoek?

Om hulp leren vragen is een proces op zich. Ik heb er heel lang over gedaan. Zelfs mijn man en kinderen vroeg ik niet om hulp. Tot het echt niet meer ging. De eerste die ik om hulp vroeg, was de huisarts. Zij luisterde aandachtig en stuurde me door naar de POH (praktijk ondersteuner huisarts). En voor het eerst in mijn leven had ik het gevoel dat er naar mij werd geluisterd. (Ik had al 2 revalidatietrajecten gedaan en had verschillende psychologen gezien.)

Door eerst kleine stapjes te nemen, door mijn man en kinderen om hulp te vragen, de gesprekken met de POH en later met mijn psycholoog en businesscoach, hoef ik niet meer alles alleen te doen. Het begon met klusjes voor in huis tot nu zelfs hulp bij het opzetten van mijn bedrijf.

En het resultaat mag er zijn! Ik ben minder moe, ervaar minder stress, heb meer rust in hoofd en lijf en leer steeds beter mijn grenzen te (her)kennen. De kleine succesjes vier ik!

En dat gun ik jou nu ook.

Oefening om mee te starten:

1. Stel jezelf de vraag: Waarom durf ik de ander niet om hulp te vragen?
2. Zet je wekker voor 1 of 2 minuten en schrijf alle negatieve gedachten op. Door ze van je af te schrijven ziet het er al minder angstig uit. Alle negatieve gedachten zijn uit je systeem.
3. Bedenkt wie je het beste om hulp kunt vragen voor dit specifieke probleem; Laat het deze persoon weten door een berichtje te sturen of pak de telefoon en maak een afspraak (met een hulpverlener). De eerste stap is misschien je huisarts, POH, coach.
4. Stel je hulpvraag in de Tribe Burn-out; Regie over je leven

XO

Jerien

www.yogalifebyjerien.nl
info@yogalifebyjerien.nl

Deel deze pagina alsjeblieft, dank je wel!

Je kunt me vinden op: